ที่ห้องประชุมหอสมุดแห่งชาติเฉลิมพระเกียรติ ร.9 นครราชสีมา  นายจารึก วิไลแก้ว ผู้อํานวยการสํานักศิลปากรที่ 10 นครราชสีมา เป็นประธานเปิดโครงการเครือข่ายเพื่อการอนุรักษ์เบื้องต้นและเพิ่มพูนบัญชีเอกสารโบราณในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง และบรรยายพิเศษ เกี่ยวกับเอกสารกับการศึกษาค้าคว้าด้านประวัติศาสตร์และบารณคดีเมืองนคราชสีมา โดยมี พระภิกษุ นักวิชาการ นักเรียน นักศึกษา ให้ความสนใจผู้เข้าร่วมรับฟัง     
             หอสมุดแห่งชาติเฉลิมพระเกียรติ ร.9 นครราชสีมา สํานักศิลปากรที่ 10 นครราชสีมา มีหน้าที่รับผิดชอบในการอนุรักษ์ สืบทอด และเผยแพร่มรดกภูมิปัญญาของชาติ ประเภทเอกสารโบราณ ในพื้นที่จังหวัดนครราชสีมา ชัยภูมิ บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ และมหาสารคาม ปัจจุบันมีคัมภีร์ใบลาน จํานวนมากที่ยังไม่ได้สํารวจ รวบรวม สงวนรักษาและอนุรักษ์ตามหลักวิชาการ ซึ่งมีความจําเป็นต้องได้รับ ความร่วมมือ จากทุกภาคส่วนมาร่วมกันดําเนินการ โครงการเครือข่ายเพื่อการอนุรักษ์เบื้องต้นและเพิ่มพูน บัญชีเอกสารโบราณในพื้นที่รับผิดชอบของสํานักศิลปากรที่ 10 นครราชสีมา มีจุดมุ่งหมายเพื่อสํารวจและ ทําทะเบียนเอกสารโบราณที่พบใหม่ และส่งเสริมความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับคุณค่าความสําคัญของ เอกสารโบราณ การสงวนรักษา และการอนุรักษ์ อย่างถูกต้องตามหลักวิชาการ เพื่อสร้างจิตสํานึกให้เกิด ความรักและความภาคภูมิใจในมรดกทางวัฒนธรรมของชาติ และได้ตระหนักว่า ทุกคนมีส่วนร่วมที่จะ ช่วยกันอนุรักษ์สืบต่อไป ส่งเสริมความรู้ ความเข้าใจในคุณค่าและความสําคัญของเอกสารโบราณ ตลอดจนแนวทางการสงวนรักษาและการอนุรักษ์ ให้คงทนถาวรเป็นมรดกตกทอดแก่อนุชนรุ่นหลัง เอกสารโบราณ เป็นมรดกทางวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง ที่สืบทอดมาถึงอนุชนในยุคปัจจุบันเป็น ผลงานอันเกิดจากภูมิปัญญาของบรรพชน ที่ได้บันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร ในรูปของหนังสือตัวเขียนและ จารึก เอกสารโบราณเหล่านี้มีอยู่ทุกภูมิภาคของประเทศไทย เป็นหลักฐานที่บันทึกเรื่องราวต่างๆ ไว้มากมาย เป็นเอกสารวิชาการอันสําคัญยิ่ง ใช้เป็นข้อมูลศึกษาวิจัยเรื่องต่างๆ ทางประวัติศาสตร์ โบราณคดี อักษร ศาสตร์ ภาษาศาสตร์ วรรณกรรม วัฒนธรรมประเพณี รวมถึงทางด้านการเมืองการปกครองแต่โบราณ ดังนั้น เอกสารโบราณจึงถือเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่ล้ําค่าของชาติ และเป็นภารกิจที่สําคัญ ของกรมศิลปากร ในการดําเนินการเกี่ยวกับเอกสารโบราณ เนื่องด้วยกรมศิลปากรมีหน้าที่ดูแลสมบัติชาติ แต่ข้อจํากัดด้านกําลังคนและงบประมาณ ทําให้การดูแลยังไม่ทั่วถึง ในปัจจุบันยังมีเอกสารโบราณอีกมาก ที่ยังไม่ได้ดูแลและอนุรักษ์ ดังนั้น จึงเป็นโอกาสอันดีที่ชาวจังหวัดนครราชสีมาได้มีการตื่นตัวที่จะร่วมมือกัน ช่วยกันอนุรักษ์เอกสารโบราณ ในฐานะที่เป็นคนไทยและเป็นผู้ที่รับมอบมรดกทางวัฒนธรรมนี้มาจากบรรพชน